Shoqja
Të gjithë e dimé ç’është shoqëria,
Mikja qé të jep dorën kur je në rrezik,
Të gjithë e dimë mirésinë e saj,
Dhe pranverën që shoqja e ka né shpirt.
E dimë të gjithë qé shoqja e mirë,
Të do të mirën dhe té qëndron pranë,
Të fal dashuri me mirésinë e shpirtit,
E ke përkrahë, të vjen si një zanë.
Ndaj vlera e shoqes,
nuk krahasohet ,
Ështé si një gur margaritar,
Ndriçon si ylli në mes të errésirës,
Të ngroh zemrên, të bën me krahë.
