Zoica Gjolla Popi

Poezi
Zoica Gjolla Popi
Shpirti i nje gruaje
I ngriu tingulli yjet në farfërimë,
nga një melodi shpirti gruaje,
që s’kuptohej
qante apo këndonte.
Aq sa qielli, po shkundëte meteorë.
vetmia u struk e tronditur,
si hije e drobitur.
Eh…. në rrahje zemrash
në ding dongun e lavjerrësit,
mbeti ç’akordimi i netëve të pagjumë.
Shpirti i brishtë i një gruaje,
digjet,
dridhet,
si luhatja e flakës së qirinjve.
O njerëz në njerëzi,
bëjeni melodinë e shpirtit të saj të këndojë!
Sa yjet të farfërijnë,
le të ndizen,
të vallëzojnë….
Para dashurisë Hyjnore
të shpirtit të një gruaje
peruluni!