Jana Tafilaj
Ç ‘do organ i shpirtit
E sinqert e brisht
Me mëndje trazuar
Plagë shumë të thella
Nga vitet te kaluar
Thell e dashurove
Njeriun e gabuar
Me shumë fjalë të bukura
Me fjalë burrërie
Me kalimin e kohës
Doli me mënd fëmije
Plot dit muaj e vite
E blove prej xhelozie
Atë shpirt të brisht
Të vogël shpirt fëmije
Ajo se kuptonte ….
E zhytur në dashuri
Dhe kur e dhunoje
I dukej lumturi
Rridhnin vitet me radhë
Sa vinte e kuptonte
S’kish të bënte me njeri
Por me Alkapone …….!
