MIRSE ERDHE
SHTATOR
Iku gushti, përvëlues,
hyri vjeshta,plot freski.
Njerëzit,po vrapojnë si bleta,
se vjeljet fillojnë tani.
Fruti parë është
rrushi ëmbël.
I ndarë, në dy cilësi
Rrushi i zi,
shkon musht,për verë,
dhe i bardhi për raki.
Sa lezet kanë
pleqeria, kazanet
e rakisë ngrenë.
Pranë e mbajnë,
gotën e mbushur,
në prush,valojnë
dhe kafenë.
Po dhe ndonjë pjatë,
me meze,a’h sa bukur,
ka lezet.Rreth llullanit te
kazanit,pine raki bëjnë muabet.
Dhe amvisat,duar
arta, bredhin barçave
si bletë.Me krraba, i ulin
degët……..,mbledhin,
frutat gjith lezet.
E falenderojnë
zotin, që kto stinë,
i ka bekuar. Mundin,
dhe djersën e derdhur,
plot bollëk,mbledhin me duar.
Pastaj radhën kanë “poetët”
Kur qilimin vjeshtët shtrojnë.
Mbi çdo fletë, qëndisin vargje,
muza e tyre kurr s’mbaron.
Vjeshtët, janë melankoli,
ngjyra e artë, të verbon.
Aroma, fresikija e tyre
është ilaç, që të shëronë.
