Shtegëtar
Më presin për t’më parë, më presin për t’më vrarë,
përhumbur në rrëfim
Më duan shatërvanë, ku ujët shkon e qan,
E çeli lul’e parë, kushdi se çdo ketë ngjarë,
me hënën larë me dritë
Më puth edhe njëherë, më ço në një humnerë,
edhe pastaj më vrit.
N’u çofsha si lugat, me tmerr e kujë në natë,
do bëhem shpirt pa jetë
Të thonë ish shënd e verë, të thonë ishte pa vlerë,
të thonë ishte poet
Do kthehem përmbi dhe’, të shtrihem e të fle,
si shtegëtar i shkretë.
