Një ditë,
Adhuruam frymësh vetet
Mes dy botësh
Mbytur afshesh,dashuri
Sakaq,
Butësisht,
Më rroke sysh
Për t’më patur ëndrrash
Befasisht
Shtrëngimi
Qe i fortë shikimesh,
Brengash,
Aq e zjarrtë dëshira
Për t’më zhveshur ndjenjash
Sa për të më turpëruar
Të kuqloja dashni,
Tek më kaplonte pa u ndalë
Angështi shpirti
Për të kundruar ethshëm
Cdo gjë që na rrethonte përqark,
Në rreze krahatori,
Vibrimesh shpirt,lakmoje
Të merrje qielloren energji
Mandej,
Kushedi sa herë më puthe
Nën sy
Dhe,
Këto tangente ndjenjash
Që fshehur,rrinin nën lak
Dhe s’guxonim të flisnim
Se gojët po përtypnin dhembjen
Për të qenë bashkë
I garabite paqtë,
E tash,
Kushedi ku fshihen,
Në ç’hone flenë
Për tu zgjuar si atëherë,
Si më parë prapë.
