Mimoza Eliona Osmani
Si një roman
Përmbi tryezë ,hapur një libër
Me vlerë sa një pllakë e florinjtë
M’u duk si flutur aty sipër
E marë e fus zemrës, tek gjinjtë.
Veç aty thellë kuptohet vlera
Tek barazohet vetëm me dritë
S’më duhen jo , shqisat e tjera
Se mbi gjithçka, më duhen sytë.
Etur i thith nektarin çdo flete
Dy lot më rrjedhin nga sytë e zinj
Roman janë ditët e një jete
Vërtetë lexojnë më sot të rinjtë…!?
Përmbi tryezë një libër hapur
Flet pentagrami firzamonik
Me nota dijesh s’kam ndjerë të plakur
Se mbi të gjitha, gjeta një mik.
About Post Author
