S’MBULOHET SHQIPJA
K’oka pa një andërr e randë
re të zeza t’uj ardhë n’kto anë
korba t’zi nga shkretëtira
me argat nga shqiptaria
paskan ardhë me direktiva
Shqipes t’bukur me’ju vu shamia
me burkë t’zezë me’ju mb’lu fytyra
këmbë e krye me’i humbë hijeshia
me’u venitë për jetë dashnia
m’u shu shpresa e dituria
me’u k’thy mbrapa historia
m’u përhapë n’Shqipni errësira!
Kush guxon Shqipen ta m’buloi
krah’t e saj t’i sakatoi
syrin çark t’ja vërboi
zemrën prush t’ja robnoi
zërin pushkë t’ja ndaloi
lirinë Dardane t’ja kufizoi
ZOT i madh kurrë s’do duroi!
A thu ZOTI paska thanë
nën futë t’zezë Kombin me lanë
bijtë e Shqipes qon’ju n’kambë
amanet Gjergji e’pat lanë
veshë e dokë me’i ruajt të tanë
brez pas brezi f’mijve me’u lanë
tirç e plis, xhubletë, marhamë!
Se kjo është veshja e Kombit
Aleksandrit e Kastriotit
Boletinit e Mic Sokolit
Zhuj Selmanit e Bajo Topullit
Tepelenës e Adem Jasharit
dadës Shotë e Xhevë Lladrovcit
ma e bukura e gjithë globit
e bekuar nga vetë ZOTI!
