Nën prizmën e rrezeve të diellit
Zbardhi kjo ditë e mrekulluar
Nji vegim në zemër më ngjalli
Dhe sot jam bukur e gjallëruar
Lodhjës i thash stop se durova
u zgjova si prej nji endrre të gjatë
Lapsin mbi letrën e bardhë hodha
Dhe vargut dua gjithë dashurin t’i jap
Poezi e ndjenë e artë e shpirtit tim
Më more sot mua në krahët tuaj lartë
Dhe kjo ditë po shkonë shpejtë flutuirm
Dhe ndihën si nji zogë dalë nga kafaz
O vargu im ,o dashuri shpirtit dërmuar
Këtu nëpër këto rrugë gurbeti veq mall
Këto peripeti që të bejnë vetëm të vuaj
Mbi ty gjejë rrugën e sigurt për të dalë.
About Post Author
