S O T…
Freskinë e mëngjesit veror
falma mua që më mungon
ty do të dhuroj lule në dorë
Më dhuro një shikim a shenjë
se ende mendon… Ti per mua
të jetoj i lumtur me këtë ndjenjë
se dikush kurrë s’me ka harruar
Më kujto si dikur në studime…
kur pas ligjëratave ti më prisje
e unë buzagaz vija drejt teje…
ishe Ajo që tek ti gjeja prehje
Sot mos harro buzëqeshjen dritë…
as fjalët e para që t’i kam shprehur
sa me nostalgji e kujtoj atë ditë…
e malli për Ty është duke më tretur.
