Sytë më vajtën vetë:Gina Kapaj Xhaferaj


Sytë më vajtën vetë

Ahh, më vajtën sytë

Te një vajzë yllore

Të pashë drejt në sy

Sytë e mi m’i more.

Të pashë në fytyrë

Ishe si lulebore

Flokët përmbi sup

Mendjen ti ma more.

Sytë nxirrnin xixa

Si dritë xixëllonje

Doja të të flisja

Të më ledhatoje.

Më kujton blerimin

Mbush me luleshqerra

Më kujton rininë

Me lule të tjera.

Apo si sorkadhja

Kur mbi degë qëndron

Trupi si lastarë

me belin e hollë.

Kur ecje në rrugë

Rruga me kurorë

Ngjyrë e verdhë në fund

Dukej si ngjyrë e ngrohtë.

Më dole përpara

Ah sa shumë të doja!

Mos rri nëpër rrugë

Se të shohin bota.

Mos rri afër detit

Se të rrëmben shqota

Mos qëndro në male

Në ditët e ftohta.

Bie shi pa pushuar

e bëhet furtunë.

Hajde, moj te mua

Mos rri nëpër rrugë!