Ta dija unë se kishte varre
më mirë të mos kisha lindur fare
që i këndojnë të gjithë nga do.
Janë vargje shumë të trishtushme
tingëllojnë keq,në këtë moshë tani
por kështu qënka ”kurdisur”bota
dhe këtë s’e ndalon dot njeri.
Por njeriu rron me shpresë
sepse shpresa e fundit vdes
prandaj ka mbetur në këtë jetë
mirmbrëma,mirdita,mirmëngjez.
Po ta dijë njeriu i shkretë
ditën se kur mund të vdesë
ngrihet e bën varrin vetë
që më rehat,në atë botë të jetë.
Jemi të gjithë në dorë të Zotit
per jetet tona vetëm ai i di
prandaj të rrimë gjithmonë të qetë
mos e vrasi mëndjen çdo njeri.
