Kur sodisim qytetërimet e lashta dhe ndërveprimet e tyre intriguese me entitetet qiellore, mendimet tona shpesh shkojnë në toka të largëta dhe mitologji shumë larg nga tonat. Megjithatë, po sikur të zbuloja se pikërisht këtu në Amerikën e Veriut, nën peizazhet e gjera dhe brenda rrëfimeve të fiseve indigjene, qëndron një histori e fshehur e takimeve me qeniet nga kozmosi?
Ndërsa këto rrëfime mund të mos kenë tërhequr aq vëmendje sa ato nga qoshet e tjera të botës, ato janë po aq tërheqëse dhe soditëse. Sixhadeja e historisë vendase të Amerikës është e thurur në mënyrë të ndërlikuar me legjenda, tradita dhe besime të përcjella nëpër breza. Brenda kësaj sixhadeje gjenden rrëfime të qenieve yjore – entitete jashtëtokësore, të cilët, sipas përkrahësve të teorisë së lashtë-astronaut, e zbukuruan kontinentin me praninë e tyre shumë kohë përpara se qytetërimi modern të hidhte rrënjë.
Argumenti i tyre gjen mbështetje në strukturat enigmatike dhe petroglifet e shpërndara në të gjithë Amerikën e Veriut. Një shembull i mrekullueshëm është Tuma e Gjarprit në kontenë Adams, Ohio, një tumë kolosale me shëmbëlltyra e skalitur në formën e një gjarpri që ka hutuar prej kohësh arkeologët dhe historianët.
Mbrojtësit e teorisë së lashtë të astronautëve sugjerojnë se ajo mund të jetë krijuar duke pasur parasysh vizitorët qiellorë, duke shërbyer si një shënues ose homazh për këto entitete enigmatike.
Duke lëvizur drejt perëndimit në kanionin Chaco, Nju Meksiko, gjejmë Kivas – struktura të lashta nëntokësore të ndërtuara nga Ancestral Puebloans. Fiset vendase amerikane si Zuni dhe Hopi pohojnë se këto Kiva kanë rëndësi të shenjtë si hapësira ku paraardhësit e tyre morën mësime nga qeniet yje. Petroglifet e gdhendura në formacione shkëmbore në të gjithë kontinentin japin dëshmi vizuale për këto takime, duke portretizuar figura që ngjajnë shumë me përshkrimet e vizitorëve jashtëtokësorë.
Një shembull veçanërisht i jashtëzakonshëm mund të vërehet brenda Zuni Pueblo në New Mexico, ku mijëra petroglife të fshehura kanë mbetur kryesisht të paeksploruara nga të huajt. Disa pleq Zuni pretendojnë se këto gdhendje përshkruajnë vizitat e qenieve të yjeve, prania e të cilave la një gjurmë të pashlyeshme në kulturën dhe shpirtëroren e tyre. Duke i shqyrtuar këto petroglife, nuk mund t’i shmanget vështrimi i modeleve që të kujtojnë fenomenet qiellore. Mbetjet e gërryera që ngjasojnë me kokat dhe gjymtyrët e shtrira nxisin meditimin nëse këta artistë të lashtë kërkuan të përjetësonin atë që dëshmuan në qiejt lart.
Giorgio A. Tsoukalos, një mbrojtës i teorisë së lashtë të astronautëve, postulon se këto petroglife mund të përfaqësojnë përpjekjen e amerikanëve të lashtë për të ruajtur takimet e tyre me anijet kozmike jashtëtokësore. Rrëfimet dhe përshkrimet e ndërveprimeve me qeniet e yjeve në Amerikën e Veriut nuk qëndrojnë të vetme; ato janë integrale në një tapiceri globale të miteve dhe legjendave që lë të kuptohet për magjepsjen e qëndrueshme të njerëzimit me vizitorët nga kozmosi.”
