Të braktisur-Nexhat Bexheti


Të braktisur

Engjujt, nuk jetojnë  këtu si dikur

Vendi i bukur, pyes pse kan ikur

Athua, pse kemi nisur të hutohemi

Edhe ,nga zoti si duket po  harohemi.

Nëpër rrugë, duken persona pa lëkurë

Të shkaravitur me dreqin në pikturë

Njerëz pa emër, dhe mbiemër

Me nofka,por pa ndjenja e pa zemër.

Shumica jetojnë, pa krenari

Do të vdesën, pa shijuar  pleqëri

Tokën ,për para e djegin  në zjarr

Nuk do të kenë, as për një varr.