Te gjithë do te ikim,
Një dite,
Askush nuk do te mbetet,
Këtu,
Nuk jemi te pazevendesueshem,
Ne këtë toke,
Mbajmë mëri me te gjalle,
A thua do te takohemi,
Prape,
Me inat edhe me fjale,
Gati sa ta hamë te gjalle,
Qëkur u shpik tele,
Per nje grindje për një fjale,
Bllokun e ke garantë,
Cfare behet kështu valle,
Harruam te qenurit njeri,
E zëvendësuam me teknologjinë,
Inatin e ve përpara,
Dhe nuk te flet me me goje,
Për grindje te kota,
Dhe pa shkak,
Ishim me mire me pare,
Pa telefon dhe pa smarte,
Dinim dhe te mbanim fjale,
Te bllokon njeriu i zemrës,
Me ate qe je çdo dite,
Qe ndan çdo gje bashke,
Çdo gje mbetet ëndërr,
Askush me goje ste flet,
Do te ikim një dite,
Po do te ikim vërtetë,
Te kemi njerëzit e zemrës,
Mes nesh te ikësh e qete,
Nga kjo jete,
Asgjë mos te mbetet peng,
Te gjithë do te ikim,
Se askush nuk u kthye,
Atje ku shkoi,
Se jemi.kalimtar te mbahemi mend për mire,
Te gjithë jemi mysafir,
Mendoheni çdo dite,
Se sa hap dhe mbyll sytë,
Nuk do te jemi me,
Dhe do te mbetet vetëm,
Nje fraze: Ah, qe nuk erdha dot me pare…
M.N.
Valare Gjirokaster…
