Të kuptoj moj “ Esmeralda “!…Natasha Limaj


Ç’patën lule njomëzake,

Si s’të lanë të lulëzoje?…

Ju thafshin, kush të dërgoi,

“Kuazimondon “ të besoje!…

Të bardhë e të zezë bashkë,

Ç’filozofi i trazoi?!…

Lotët e tu breshërimë,

Monstra, kurrë jo,si kuptoi!…

Si “Kasandra” e dalloj,

Tëndin, fund e rrokullisje,

Dhe pse,dua dot s’pengoj,

Qorrollisjen ,që në nisje!…

Sytë t’i shoh oooh,flakadan,

Bebzat zjarr e prushëzuar,

Oooh, ç’më dogje me shkëndija,

Ç’të ndihmon ,pë t’i zjarruar?!…

Kraharori ,posht e lartë,

Thua lëviz mali vetë,

Gulçima ,në grykë nxjerr frazën,

E duaaa me kokë për jetë!…

Të kuptoj moj “Esmeralda”,

Ah,ky shpirt më bëhet copë!…

Furrnalta e zemrës tënde,

As zjarrdielli ,se mund dot!…

Glluk, glluk, glluk…si llavë vullkani,

Përmbi vete ,seç shkelmove,

Dhurove pafundësishtë,

Veç një xixëllimë kërkove!…

Po në botën tonë ,mashtruese,

Cep më cep , me fëlliqësirë,

Xixëllimat fallsitete,

Shtrydh e shtujnë si kalbësirë.

Të adhuroj o, shpirtdlirë,

Lulebukur o,çelnajë,

S’do të dish, në ta kthejnë,

Ç’ka ,se vetë ke dhënë me majë!…

Ç’më bëre o, shpirt i lirë,

Thellë, thellë të mendoj,

Ç’është kjo levë titanike ,

Sa dhe vdekja s’të friksoj?!…

Eeh , ç’të pyes?…ta shoh shkruar,

Në buzë ,sy ,faqet e tua,

Nga hyjnorja ,dashuriii,

Thërret, fortë dhimbshëm – e duaaaa!…

Natasha Limaj ( Fejzaj