Ka kohë as në ëndërr , s’të kam parë
As nuk e di , përse je inatosur
Një perde errësire , na mban të ndarë
Trishtimin në shpirt , kam të vulosur
Kaq shpejt harrove , fjalët që ke thënë
As vdekja , nuk mundet të na ndajë
Ti ike… mua në harresë më ke lënë
Gjurmët humbur….nëpër mjegullnajë
Unë si i çmendur , çdo ditë të kërkoj
Por perden e errësirës s’e kaloj dot
Pa ty drenusha ime , nuk dua të jetoj
Një ditë të vetme , nuk rri pa derdhur lot
Pse o yll i dritës , më preve në besë
Më le në mes të rrugës , në errësirë
Shkëlqimi i dritës , nuk tretet si vesë
Siç u trete ti , në atë mugëtirë
Të shoh në ëndërr , shpirtit m’i jep dritë
Prej dritës hyjnore , që kurrë nuk vdes
Ti mos i përfill , asnjë pëngesë e pritë
Të pres porsi lulet , vesën në mëngjes
Rrahim Billa / Albania
22 , Gusht , 2020
Të drejtat e autorit
të rezervuara
