Donike Rrethej
N’nji jetë tjetër besoj, jena dasht ….
po , n’nji tjetër kohë jena njoft ,
kur shpirti jem ngrinte përjasht ,
e zemra dridhej ,ndjente ftohtë.
Bane rrëmuj gjithçka n’mue ….
n’shpirt e n’zemër gjithandej ,
fillova kahdalë të t’due ,
hyre si virus nër dej.
T’kërkova n’mij jetë e s’t’gjeta ….
ktheva për’s’mbrapsht kohët me t’gjet ,me t’pasë ,
po zemra dridhjet si reshti kurrë ,
e shpirti ngriu diku përjasht .
E sod ?! N’kët jet s’t’kërkoj ma ….
as n’kohë besoj nuk ke me m’gjet ,
se asht jeta q’i lot me ne ,
e unë kam ikë mij vjet , mij jetë.
Lerg prej gjithçkasë q’i m’dhemb e m’vret.
