T’qënit grue:Donike Rrethej


T’QËNIT GRUE.

E kam ditë gjithmonë se Gratë e forta kan ,

lindë me vuejt !

i njoh ata Gra – burra q’i sja lshojnë rrugën , kërkuj.

I kam përkrah gjithmonë Gratë q’i din me ecë edhe vetëm,

admirue kam ata Gra q’i nuk hiqen për dikë tjetër.

T’kam thanë se nji Grue me e pasë duhet me e respektue,

a e din se kur lind dhima ,lind nji Grue!

A je ke pa e fshie nji Grueje synin!?

zemrës t’saj ja ke ndie dhimën , ndie ja ke rrëfimin?!

A e ke shtrëngue n’gjoks , pa i dasht trupin?!

thjesht me ju ba dorë e sup pa asnji përfitim?

a je ndal me mendue kur i ke veshë turpin?!

e kur t’asht dhanë ty thjesht për dashninë !?

Grue !

Grue moj, ti krijesë e lindun me mbart!

mos lufto veç për vedi po për tana Gratë.

I kam pa ,i njoh ata Gra q’i nuk i përkulën as deks,

ata Gra ,q’i si unë përditë kanë nji luftë me fitue.

Ata Nana ,motra ,Gra q’i si tremben lotit ,

( a e din se kur ka lind dhima ,lind ka nji Grue)?

Hepra , dije se ku ka nji Grue ka jet,ka mirësi,

( nji Grue s’asht veç për krevat ,don respekt ,don dashni ).

E kam ditë gjithmonë se Gratë e forta kan,

lindë me vuejt,

po e kam ditë se ata bien përtokë e çohen pa i kërkue ndihmë kërkuj.

Unë i njoh ,i ndjej mbrenda vedit ata Gra,

se kur t’vrisni nji Grue , Jetën kini vra.