Udhët boshatisur-Nga Godo Mehmetaj


FSHATRA MBETUR SHKRET!

Udhët boshatisur,

fshatra mbetur shkret,

shtëpitë shkatërruar,

si të ketë rene tërmet.

Kërkoja gjurmën time,

nga sot e tredhjet vjet,

me plotë mallëngjim,

po asgjë nuk gjeta.

Nga malli i zhuritur,

i lodhur kë të pyesja,

këndonte vetëm qyqa,

ishit herët në mëngjes.

Shikoja nga larg,

shtëpinë ku kam lerë,

më dukej sikur thoshte ,

pse më le të mjerë.

Veten e fajësova ,

nuk kisha vlerë si burrë,

o foleja ime,

të qava përmbi gurë ,