“””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””
Si peizazh pas luftimit
Të topitjes mbajnë veshje
Pelerinën e dimrit.
Poshtë shtruar gjethnajë
Si flokate qilimash
Posi veshja e vashës
Me plot fruta kaçilat.
Mbi të vashëzës gjirin
Disa gjethe pikohen
I kujtojnë dhe ligjin
Se të lartmit rrëzohen.
Gjethe tjetër-pëllumb
Kur murlani e rreh
I strehohet në grusht
Një pusullkë i sjell.
Lëviz n’ ajër një gjethez
Që nga mezi i kërcellit
Dhe nga sythi në degëz
Sa i ngjet harabelit.
Kolovitet një gjethe
I qëndron lart tek bluza
Si dhuratë prej vjeshte
Si një flutur me lulza.
Mban ajo refleksionet
Dhe të stinëve t’ tjera
Bukuritë, emocionet
Kur shpërthen lule jeta.
Le të mbushet natyra
Me nuancat e kohës
Vasha jonë mban ngjyra
Shpirti roz, të epokës.
