DY GËNJESHTRA ( ΔΥΟ ΨΈΜΑΤΑ)
As “ngjatjeta” s’ themi dot
Brenda turmës do humbasim
Mbushur sytë me nga një lot.
Në se të thërras në emra
Vjedhtazi do më kundrosh
Dhe do bësh, a ta merr mendja,
Sikur më s’ do më kujtosh.
Po pyet si ia kam shkuar
T’ them dy prej gënjeshtrave:
Një, se s’ të kam dashuruar
Dy, je mes harresave.
Po pyet si ia kam shkuar
T’them dy prej gënjeshtrave:
Një , se s’ të kam dashuruar
Dy, je mes harresave.
Po u gjetëm ndonjë herë
Do na pritet fryma jonë
Pa asnjë fjalë të nxjerrë
Sytë tanë gjithçka do thonë.
Në se të thërras në emra
Vjedhtazi do më kundrosh
Dhe do bësh, a ta merr mendja,
Sikur më s’ do më kujtosh.
Shqipëroi nga origjinali: Lefter ShomoK/ 479 v.j.α.
