–
S’më mer gjumi n’orët e vona,
Dhe pse nata bie fle,
Si për ëndrra troket porta,
Dhe një zë, të qetë s’më lë.
Është mjerane dashuria,
Gjumë në sy ajo nuk vë,
Qan me lotë mallëngjimi,
Se ndër vite qe bërë një.
I them larg moj e uruar,
Prapë ti plagë mos më lë,
Kot trazon valët e detit,
Nëpër to nuk mbytem më.
VENETIKE CAKO
About Post Author
