Violeta Kadriu
Ishte verë, muaji gusht
Ishte verë, ishte gusht,
né park prané lulekaçeje u zumë ngusht,
u zunë ngusht dy palé buzét tona,
gjerérsa e serenadave na ngjizi jehona!
Verë e nxehtë, bénte shumé vapë,
” Né dashuri- mé the- qenke e prapë,
në shikim të paré në dashuri ramé,
dhe mé kurrë, jo, s’ u ndamë!
Ishte gusht, nganjëheré dhe me shi,
kur ne té dy ramé né dashuri,
atë verë hana me yje u hutuan,
dhe shikimin nga dielli shpesh larguan!
Më mbyllej dera, nga dritarja béja t’ kërceja,
s’ dija rrugën më
në shtëpi të ktheja,
mbyllej dera, hapej porta,
në zemrën time qindra aorta!
S’ munde, s’ munda të t’ themë ” jo”,
shpirti pëshpëriste veç fjalën” po”,
patëm nganjëherë dhe ne shtrëngata,
i errësoi dita, i treti nata.
Ishte verë, muaji gusht,
duart tona t’ lidhura grusht!
Violeta Kadriu
