Vrapon Prilli me të vrenjturat dhe ndriçimin e tij…
Edhe nè më tè errëtat ditè-netè,
yjet nuk fiken , diku ndrijnë.
Hèna hark floririn hedh…
Avitu fluturak,
pëllumbi i bardh edhe pak,
nè dorë dhe nè timin paqtim!
Nuk të mbaj,
fluturo ngado e kudo prapë ,
nè errësirë dhe YLBERIM!
…..
Tè lëshoj ,
e prapë tè ndjell,
si Muzën , qè zemrës m’i regëtin!
~
Betim mashkulli
Mike moj,
ti priji flokët
dhe m’i lidh, m’i hodh kular,
nè mè zëntë ndonjë zekth, hiqmë osh,
si tè marrë!
