Oqeanet edhe gjithë detet
Bashkë me yjet lart qiellor
Brenda hyjnë rezet e diellit
E yjet t’ detit aty ndriçojnë.
Yjet e detit gjenden rrallë
Ndonjëherë dalin ne breg
Kush i gjen e kane si fat
Ne koncept t’ sjell kismet.
Dikur fëmijë e mbaj mend
Kur po lahesha tutje thellë
Aty ne breg kur dola ne rërë
Ne cektësi diçka shkëlqen.
U përkula e kapa me dore
E vështrova ishte një yll
Ish i bardh me trup t’ fort
Kurioziteti me zgjoi shumë.
Yllin e lëshova aty ne ujë
Qe te ndriçonte prapë atje
Deti i zbukuruar nga ai yll
Te jetonte i lirë, n’ rërën fole.
