Zemra ime, e di, e hutuar je
Do të doja të të kisha si fëmijë.
Së shpejti do të shuhesh
njëherë e një kohë kishe një zjarr.
Zemra ime,
të ndjej, je e brishtë,
Kush do të donte të këndonte një këngë si ty?
Ti ecën nëpër vende,
gërmon një pus në fushë me një stilolaps.
Zemra ime çfarë ke tjetër
Duhet të bashkosh aurorën me agimin.
Ndonjëherë dua të të shoh, por nuk mundem të të shoh,
Kur ke etje, ndonjëherë nuk të rrjedh as gjak.
Zemra ime, pra, je e hutuar,
Ti lëndon veten.
Duke vepruar, imagjinuar, ëndërruar…
Një kështjellë dhe një qytet do të ndërtosh…
Zemra ime!!!
MADIYAR OSPANOV
(Kazakhstan)
Përktheu: ANGELA KOSTA
