Ismet TAHIRAJ
ZGJATET DITA,TRI DITË
Tri ditë u zgjatë dita
Te katëren ditë
U stërgjatë akoma
Si një qefin e shqyer
Qe po arrohej
Mbi diritën e verbuar.
Te tjerat ditë
Dritarja rrinte pa parmak
Me vrushkujt ardhacak
Si caimiu ne birat e veta
Streheve te lumenjëve.
Edhe pak ,më pak se shumë
E dashura më këshilloj
Të pulis sytë
Nga vrushkujt e rrezatimit
Dhe moti të jetë I kahmotshëm
Vijadukteve te arave dhe kopshtive te arta
Jo sin ë viset e Spanjës
Thekra te lul’zoi veç në mot.
E qart diçka e qart
Qefini I dit’s mos arrnohet
Pa pjesëtaret e saj akrobat…..
METEORELOGET GODASIN
Shkarkim resh do të bëhet
Dhe vetetima gjarprinjësh
Thonë meteoreloget
Dhe shpatulla e gjelit
Mbi fushë që ka arenën
E përfoljeve.
Kam drojen se ti poete
Ose ke meteorologji pështjellimesh
Ose bedele e sëmndjeve te rakitisit
Apo modele e hurit stupcit
Nga erërat e furishme.
Gjithçka po dyshoj ne ty
Dhe të vjellat kur i bëje Burrel
Disi si lloj shkarkimi i nevojës biologjike
Si në shtazënije eremite
Ku kapsallite sytë në ulësën e autobusit
Si zogu ciamiu qe fërshllën ferrave
E nuk e di në cilën datë do të shkarkohen retë
Meteorologet diçka po fëshehin
Diçka po trillojn
Po fusha nuk po ngutet
Si thekra barkushet më të thëna
Do t’shpërthejnë.
Ah etjet e shfrenuara
Arenën po e grijnë.
Besoj por kurgjë
S’(MOS) HARROJ…
IKA SE MURRMË
Myshqe vijnë murrmë
Mbi pllakat e gurit
Dhe mace vjen murrmë
Qe gjuan vezet shtrofkave
Si riga e fjalëve murrmë,
Murrmë vjen më mushamë
Asketi që kërkon për pendesë
Nga faltore pyrgu.
Një grua më çehere murrmë
Qe në qendrën sociale
U kanoset palëve skamnor
Më sharje si koderë mali.
Dhe një faturist me me fatura murrmë
Qe më beritma kërkon borxhin
Si vet vdekja e murrmë.
Po del kavalieri me prostitutën
Haje e pije e pazar shtrati I murrmë.
Kodra kërkon djersitje
Po mosha e murrmë
E vitet e jetës murrmë koklavitën.
Murrmë stuhija e kujdo qoft
Qe shkatërron kulme
Dhe vershimet i fut dhomave
Murrmë qefini e tabuti murrmë
Ikë se ika fundi i fundit murrmë…
Bulec 2015
SYTHAT KUOTË
Shelnja rri buz’ përroi
Kot akulli e besdisë
Rebecka më s’këndon
N’konakun e shtëpisë
Se saj nëtetë kalon.
Në fund te shkurtit
Vemjet harbohën
Gjatë marsit
Oborrit e fushës shumohën.
Shelnja e shkret dridhet nga era
Hapu o derë a të hapet dera.
Dhe diçka nis e kërkëllinë
Shlliga fërshk’llinë
Dhe djali me çupën
Puthën zjarrmishëm
Në atë lëndinë.
Shelnja atë botë
Sythat ngjyrë ari ,kuotë…
About Post Author
