Ikēn zogjtē e vjeshtës na lanë pērmallimin.
Stofkën e lanē tharë morēn perēndimin..
Siu ngroh këtu as shpirti as me heqë mallë…
Ikēn zogjtë e vjeshtës në botë shtegëtarë…
Ikēn zogjt e shqipes djepat i lanë tharē..
Iu përpiu bota brenda nē gji tē vet..
I latë foletë si nënat pa djalē..
Duke kërku jetē çdo rrugë e çdo shteg..
Kētu shtigjesh mbyllur pa shpresë pa jetë..
Këtu e ardhmja ëndërra iu shkretë..
Dheu i vendlindjes kurrē siua ngrohu shpirtin..
Erërat që ndërrohen për ju iu fikën dritēn..
Këtu jetojnë vetēm fëmijēt e ezopēve të ngopur…
Në maninē e zaptimit që kurrē ska tē sosur…
Jeta e rendi sot në duar tē kapitalistēve..
Ujqērit kobqarë që kurrë nuk ngihen …
O biri im ty s.je bir deputeti që jeton në stēr lluks..
I rritur jetim me thèrrime për njē copē bukē…
Ty ske kapitale..vilë lluksoze..çeqe e miliona në bankē..
Ty ushqehesh me lotin e nënēs pranë sofrēs së thatē…
Shkroi!!
Miranda Troci Derti !!!
Reç Dibèr!!
