ISA MUCA

. Z O T l T!
Shume njerez tek Ti besojne,
Por ka dhe shume,qe me emrin tende,
Felliqesirat e tyre mbulojne.
Jo pak,jane ata,qe ne hapsirat qiellore te kerkojne…
Per mua,Ti u bere cope e hi,
Qe kur krijove te ziun njeri.
U vendose ne gjethe e lule,
Qe na kenaqin me aromen e tyre,
N’ate muaj maj
Dhe buze prilli,
Kur na kenaqin me kengen e tyre trumcaku dhe bilbili;
Na kenaqin me vallet e tyre qengjat dhe shpezeria.
Ti je ne perendimet e zjarrta te diellit,
Ne driten e embel te henes,
Qe del,kur bie mbremja.
Pullazet e shtepive si libra i shfleton,
Gjithe njerezise”gjume te embel” i uroon.
Femijen ne barkun e nenes e qeteson.
Ai,le dridhjet dhe merr fryme ngadale,
Pastaj pret diten ,qe ne jete te dale.
Ti je ne vuajtjet dhe gezimet e njerezimit
Dhe i’u hap rruge sukseseve dhe perparimit.
Lum ai,qe te shehe dhe
te kupton
Dhe per te miren e njerezeve punon!