Pleqërinë s’ma tregojne thinjat
Arjana Fetahu Gaba
Pleqërinë s’ma tregojne thinjat
Trotuari duket heshtur,
Dhe pse gumezhin si bleta,
Perballe dritares tende mike,
Moj dritare e mbetur bosh,
S’te shoh dot kur ti hedh syte,
Mungon kush te jepte drite,
Mikja ne katin e dyte.
Dukesh si drejtkendesh I gjore,
Por me I gjore nga mua jo,
S’me bejne kembet te pershkoj,
Rruget ku qeshte ajo.
Ti mungon, s’te shoh askund,
Nje shkendije mallin ma zgjoj,
Jeta ashper na goditi,
Humbem porsi uje perroi.
Cdo gje eshte ne vend te vet,
Une e ti s’jemi kerkund,
Ne qiej te ketij trishtimi,
Dhimja ime s’paska fund.
Gjithkush e ka nje histori,
Disa jeta I perkedhel,
Une nderkohe I paduruar,
Dhe me shpirtin kaq rebel.
Kalendari percjell vitet,
Une po mbeta ne te shkuar,
Pleqerine s’ma tregojne thinjat,
Por kjo zemer e arrnuar.
Arjana Fetahu Gaba