Robert Mavro
E qeshur ishe ti atëherë
E brisht me zemër të dlirë
Erdhi dashuria si një erë
E iku pa thënë lamtumirë!
Por lotët s’kishin mbarim
Një ditë kishe në jetë pranverë
Pastaj veç hidhërim!
Asnjëherë si ndjeve zënë
Gjithë botës anembanë
Sa yje me urime u benë
U zhduk pa nishan!
Më kurrë nu ia ndjeve zënë
Kurrë më ne asnjë rast
Ndofta diku kiahin vënë
Për ty ndonjë bast!
Mjaft gjithë jetë derdhe lot
O princesh më mos qaj
S’ka rëndësi si erdhe në botë
Por si ikën prej saj!
