KUR PUTHESH ME DJALLIN
Kur djalli të puthë, me buzët plot helm
në emër t’Perëndis, t’përqaf e t’përkëdhel
t’sillet vërdallë, të joshë e të zhvatë
qëllimi i fundit, Kombin të ta vrasë!
Kur djalli të puthë, thellë t’futet në shpirt
n’zemër të trazon, trurin ta shpërlan
t’njollos flamur, gjuhën ta mallkon
ngadalë-ngadalë, fillon t’i besosh!
Kur djalli të puthë, shpirtin ta pushton
nëna t’bëhet njerkë, njerka t’bëhet nënë
heronj’t e Kombit, t’duken si demon
pushtuesin e djeshëm, nis e lavdëron!
Të puthesh me djallin, qetësi dot nuk gjen
i huaj do ngelësh, në Atdheun tënd
nga ëndërrat trishtuese, gjumi nuk të zën
dheu i tokës mëmë, frikshëm të mallkon!
Të puthesh me djallin, askund s’gjen ilaq
as në këtë jetë, as botën matanë
për popullin mbetesh, i urryer tradhëtar
dje, sot e nesër, djalli mbetet djall!
Kur djalli të puthë, t’len të ndyta gjurmë …
Prishtinë, 25 shtator, 2024
