Laureta Malaj
Bashkë me vjeshtën përqafuar!
Hapi krahët kësaj ditë ,
dhe gëzohu ti pa frikë .
Në çdo fletë që u rrëzuan ,
prapë dot shpirtin se trazuan .
Dhe ky diell që çel më herët ,
dhe fytyrat i ndriçon .
Nëpër vargje i kaluan ,
bukuritë e zemrës tonë .
Dhe k’to ngjyrat e floririt ,
që të gjithë i adhurojnë .
Nuk kërkuan kurrsesi ,
që nga vetja t’i largojnë .
Përqafuar bashkë me vjeshtën ,
këmbëkryq të dyja rrinë .
Nuk lejon që të largohen,
se dhe vjeshta zgjon njerinë!
