Behare Daja Kasa
VEÇ UNË E PRISH VETMINË TËNDE
Veç unë e prish vetminë tënde
Dhe i jap me sy ca ngjyra jete.
Pastaj të grish në të tjera ëndrra,
Ëndrra të vogla, jashtë çdo realiteti.
Dhe vjeshta qesh me çmendurinë time
E mbi flokë më hedh ca puthje gjethesh,
Ca zëra zogjsh gati për shtegtime
E ca fjalë të ëmbla poetike.
Veç unë e prish vetminë tënde
Dhe i jap me sy ca ngjyra jete.
Pastaj të grish në të tjera ëndrra,
Ëndrra të çmendura, jashtë çdo realiteti.
