PYES VETEN !
Eci rruges se qytetit tim..
Aty ku u linda dhe u rrita si zambak I bekuar nga perendia ..!
Shoh rruget me njerez plot..
Disa te qeshur ‘ disa te trishtuar..nga hallet e jetes qe I kane munduar..!
Shoh pensioniste qe rrine ne rradhe te arkave te kursimit.
Per te. marre nje pension qesharak..qe nuk u dalin as per ilaçe.
APO per te pire nje kafe ..!
Makina luksoze vene e vine..
Lokalet mbushur plot me te rinj.te gjithe me rroba firmato ..!
Te thuash se jane Rroke Felere.!
Shoh vjeshten ne kopshte e çardake. Qe ka ardhur ne heshtje..
Disa lule kane çelur..te tjerat me lot lèshojnè petalet me dhimbje ..!
Degjoj njerèz qe flasin me gjuhen e shtrigave per te tjerèt.
Vjeshta eshte trembur dhe ne nuk po gezojme..frutet e saj..
Qe gjithmone na mbushte zemren me gezime ‘shprese ‘dashuri e jete .!
Pyes veten nuk po nuk gjej pèrgjigje .
Pyes diellin por ai fshihet pas reve te Krastes..!
Kurse hena me yjet nuk dalin fare .
Te thuash sikur stina e vjeshtès nuk ekziston dhe ka vetèm dimèr e acar..!
Oh ..sa dhimbje e madhe e trishtime ..
Shira lotèsh bien nga qielli..
Per te bukurin..qytetin tim fisnik e bujar .
Elbasani i kengeve tè dashurise.
Qè aq bukur i kendoi Isuf Myzyri. .!
