Ditëlindja ime-Manushaqe Hoxha Laçi


Përshkrimi i fotografisë nuk është i disponueshëm.

Ditëlindja ime është në një ditë vjeshte

Nuk e kisha në dorë të zgjidhja pranverën

Po i kam dhënë frymë ditëve dhe netëve

Për të mos u bërë koha e jeta stinë e egër.

S’kam patur në dorë hartën në vendlindje

As fjalët që më thanë kur isha foshnjë

Kam patur në dorë që t’i bëj të bukur agimet

Të mos sterrohen nga retë e shiu me llohë.

Ditëlindja ime është në stinën e flamurit

Po vetë si flamur i desha ditët që jetova

Nëse një ditë do më shihni të rrëzuar te guri

Mos harroni të më sillni buqeta me aroma

Mos harroni zogjtë që në këngë më futen

Apo një urim që shoqërohet me buzëqeshje

Dua që ditëlindja të ngjajë me lulëkuqen

E ditët të duken si fjongoja mes gërshetave.

Mos harroni një tingull që ditën ma bekon

Me gëzhoja plumbash ma bëni këmbanën

Se dita që i lë vendin ditës që shkon

Dua që të ketë nga ju të gjithë uratën