Pleqëria vjen
Në ditët e pleqërisë,kujtime të ndritura
Mbi shpatulla ngadalë rrënjët e kohës së shkuar
Si pemë që vuan,por gjithmonë që rritet
Historia jote, një përrallë që rrëfehet
Në sytë e thyer prekja e kujtimeve të kaluara.
Në zemrën tënde,një thesar që gjithmonë kujtohet
Ditët e pleqërisë,si një fllad i butë
Përjetësia e shpirtit,një histori që përjetohet
Në hije të errët të natës së vonë
Kujtimet e shkuarjes si yje të ndritura
Ditët e pleqërisë si valixhe me thesar
Përjetimi i pleqërisë është edhe grandioz
Kënaqësitë e ndodhura gjatë rinisë riaktulizohen
Përvojat u’a mësojmë nipave dhe mbesave
Edhe dashuritë e humbura n’a përmallojnë
Rinia ndodh që të kaloje përmes katakombave
Pleqëria i ulë për toke si të kaluara qofshin
Dikush akoma s’mundet të ndahet nga rinia
Akoma e ndjen dhe e kërkon dashurinë e humbur
Në zemrën tënde,një botë që kujtohet me hare.