Pa motiv-Irena Dragoti


Ishin reale uljet , këtë vit në Mayc

Mos u habisni nga lumturia ime

kur shkoj nëpër dyqane

stinë dasmash erdha në jetë

Më harruan njëherë te stolat e drurit

në oborrin e Nënë Shires

natën e valleve të të birit

veshur me fustanin e ri me nusepashkë

Kisha temperaturë të lartë gjer në kllapi

ata mendonin se flija …

Nje pjesë imja vazhdon të endet fëmijërise,

thërrmijave për në qiellin e shtatë

Më qeshet me zërin solo

në dasmën e Shkëlqimit

por asnjëherë nuk e përtypa kontrakditën

e festës gjysmake për martesën e vajzave

vajin e saj të zëshëm gjer te taksia e bardhë

mes këngëve plot hare të grave të lagjes

Të diellta i mbaj mend të dielat asokohe

përvec mitit kur nusja gërryente tenxheret

E kështu lundroj mes kujtimesh në Mayc

me muzikën bio që përcillte krushqit

me fustanet e pambukta që blija çdo gusht

pa uljen e të premtes së zezë…

Këndohet verbër kënga e krishtlindjeve

në qendrën tregtare

Unë nxjerr vesin nga shpirti

Blej fustane me babëzinë e brezit tim

pa arsye dasmash….

Ndalomëni..!