Mall për vitet .
*
Dëgjoja hapat që më vinin nga mbas
kokën se ktheja por me sytë e mëndjes ndjeja trokitjet e lehta të tyre
ndjeja vitet që lija mbas
ndjeja kohën e shkuar të bukur
dhe plot hije .
*
Ah sa shumë dimre kaluam
Ah sa behare të nxehtë
Sa buzëqeshje dhe gëzime
Rrugës në të gjatën jetë !
*
Sa herë mbetëm nëpër brenga
Shumë ëndërra nëpër humnera
Disa i mbylla në shtigjet e zemrës
Disa në tufane plot ndjenja .
*
Sa thellë jam zhytur në vitet e trishta,
jepja forcë për të mos humbur bukurinë
Sa herë pashë në largësi
plot dritë zhduka errësirë .
*
Bizedoja me lulet
flisja me detin buzëmbrëmjeve mbështjellë
flisja me vitet si dëshmitar i moçëm
duke mërmëritur në gjumin e thellë .
*
Sa shumë jetë hodhëm tutje
Sa shumë frymë hodhëm në qiellin pa ngjyrë
Sa mendime mes ndiesive dhe dëshirave të bukura
Si petale lulesh nëpër hapsirë.
*
Mall për vitet që ikën
nëpër majat e larta
e plot nostalgji
hedhur krahve dëshirat e së panjohurës
Asnjëherë të mos humbisja të madhen lumturi .
*
Shumë herë hapat e mi ishin të lehtë e të qetë
Shumë herë kanë mall e dhëmshuri
Shumë herë kanë nostalgji vitesh
Shumë herë nëpër hapsira pa kufi .
*
Sa shpejt më ikën vitet e mia ,
si uji i një lumi të pashtershëm në thellësi
si një ëndërr e zjarrtë që më pushton
si dashuri hynnore
plot me hijeshi.
*
Vitet janë si dallgë
e fuqishme deti
rrudha të thella vuajtjesh e mënçuri
në qiellin e kaltër fluturojnë largë
mer ëndrrat e mia e’i shtrëngon në gji .
*
Sanie Tushi Rrokaj