Çamarrokët e mbetur!
Zbrazen tërë portat si retë pas rrebeshit
Ashtu si zhduket vesa nën rrezet e verës
Si gjethet që shpërnda vjeshta sheshit
Aahtu dhe portat mbeten pa njërëz!
Rrallohen lagjet diku atje ndonjë vogëlush
Çamarrok që gjallëron zbrazëtin e heshtur
Oh sa me gëzim tërë mungësat i mbush
E portave të mbyllen nparreshtur!
Dikur pleqtë mbyllnin veshët e tyre me duar
Kurse sot përveç qyqeve ndonjë çamarrok
Bertisni sot deri lart dhe për ata që janë larguar
Dhe shpërndarë si re që lotojnë mbi tokë!
Diku lotët e largt bien si një dëborë e tretur
Diku avullojnë si uji i humbur me vapën në tropik
Bërtisni fort deri mbi re o çamarrokë të mbetur
Mbi rato re që lotojnë pikë -pikë!