Dashuri Nëne-Lutfi Mema


(Ngjarje e jetuar)

Mortajat rrihnin faqen e malit,

familja për larg rrugën kish nisur…

—Merr nipër e bij!- thotë nëna babait,-

të voglin e marr unë! Nga tmerri tronditur…

Mbërritën ata në një fole shkëmbinjsh,

përroi i Beunit vjen i turbulluar…

Mungon një fëmijë, oh, ç’dhimbje e trishtë,

nëna s’përmbahet, duke lotuar…

—Do shkoj,-thotë nëna,-që të marr djalin!

—Prit, shkojmë ne, është batërdi!…

Dhimbjen e nënës s’ka forcë që ta ndali…

—Mos,-i thoshin të gjithë,- qielli u nxi…

Të gjithë pikëlluar zunë që të qajnë,

po nënës zjarri i vlonte përbrenda,

—Mos!- i thoshnin,- se nuk kthehesh gjallë!

Por as për vdekjen nuk pyeste nëna…

Mbi kurriz të malit shkrepave zvarritej,

rruga është e gjatë, tepër e gjatë,

si predhat e zjarrit shpirti i ndizej,

i ngjante sikur foshnja dorën i zgjat…

* * *

Ajo ditë, o nënë, kish ardhur me furtunë,

armiku vazhdonte sulmin me tërbim,

i vogël, 2-vjeçar mes predhash mbeta unë,

mbeta përmes zjarrit pa shpëtim…

O nënë, ti mungesën time ndjeve

mes plumbave dhe zjarrit që u përhap,

si një shqiponjë mes flakësh ti erdhe

mbi vdekjen duke shkelur hap më hap…

Në krahëror më more e më ngrite

dhe heshtur u zvarrite nëpër zjarr,

ti jetën më shpëtove asaj dite,

por një plumb në dorë kishe marrë…

Lartësi marramëndëse malesh të lartë,

plagës ti, nënë, i vije rigon…

Kur shihja gjak, më thoshje buzagaz:

“Ti, biri im, do bëhesh doktor!”

Doktoreshë u bë mbesa jote,

Briseida, që në prehër mbaje,

të sjell lule, lagur me lot…

Ti nga shpirti kurrë nuk e ndaje…

* * *

Udhëve në kodra e në male

ku shkele ti, kanë çelur lule,

fluturat krahëshkruara po hedhin valle,

bletët përmes gjelbërimit ulen…

Rrite mua, rrite bij të tjerë,

floku yt posi dëborë u zbardh,

nëpër net mendime ti ke tjerrë,

kur ne u larguam, syri yt u lag…

Nëna jonë, ti pranë na rrije

dhe frymëmarrjen tonë dëgjoje,

ti ishe jeta, gëzim i çdo fëmije…

Dhe, kur u rritëm, për ne mendoje…

* * *

Me lot në sy nisa për të shkruar

poezinë me titull “Dashuri nëne…”

Oh, sa shumë që unë jam munduar,

por s’e jap dot dashurinë tënde…

LUTFI MEMA

Personalitet i Shquar i Arsimit Kombëtar

Komente:

“Respekte si poet,respekte si NJERI!”(Myqerem Memushaj)

“O prefesor Lutfi sa bukur e ke shkruar!

Jeni vertet i pakrahasueshem.

S’kam fjalë e u shtanga për një moment e më ranëlot.

Qoftë e përjetësisë nëna juaj e mirë!🙏🙏🙏”(Bur Buqe)

“Respekt ! I paharruar kujtim i nenes tuaj !(Ermira Ifandi)

“Respekt për penën tuaj prof Lutfiu,i paharruar kujtimi i Nënës !”(Argjir Agoraj)

“Ah, Xhikua, gojëmbël, rriti 7 fëmijët e saj dhe 5 jetimë të rrojmë e ta kujtojmë! Të na rroni ju!”(Ponja Gjovashi)

“Bukur shumë! Urime!”(Muhedin Mahilaj)

Nëna e dashur e shumë e ëmbël !”(Natasha Bombaj)

“Nënë, nuk ka fjalë të përshkruhet! Shumë bukur! Urime professor! Të rroni dhe ta kujtoni nënën tuaj të shtrenjtë!”(Natassa Natassa)

“Përshëndetje Lutfi!

E laxova dhe e rilexova /, Eee Nënën time! /Dhe unë eee kujtova…/Dhe sot i kujtoj /, Me lot në sy/, Tregimet e saj /Për ato vite me stuhi…Të përqafoj! Dhe shkruaj përsëri!“(Meshtane Hodaj)

“”Nëna është drita e djellit, që na ngroh. Nëna është më e shtrenjta në botë…Nënë në zemrën time që troket, do të kem dritë sa sytë e mi të mbyllen për jetë…”(Mirela Bombaj)

“Vargje piedestal dhe lavdie për të shtrenjtën nënë !

Derdhur si ujëvarë e kristaltë shpirtërore .., që vetëm një poet i talentuar e me shpirt të madh njerëzor i përshkruan kaq bukur dramat e kohës ! I perjetshem kujtmi i nenes suaj !

Ju përgëzoj sinqerisht miku ynë i çmuar, poet i talentuar dhe Prof. i shquar e përçimit të dijes e kulturës tek brezat z. Lutfi Mema ! Urime e suksese në përkushtimin tuaj fisnik !

Respekte ju e penës suaj që mbart e përcjell vlera të mëdha tek ne !”(Asllan Miftari)

“Për nënën nuk ka fjalë, është e pazëvendësueshme… Respekt profesor!”(Avni Shametaj)

“Sa e bukur dhe prekëse kjo poezi e jotja për nënën!”(Kozma Mitraj)

“Nuk ka më bukur për dashurinë e nënës! Shumë mallëngjyese! Respekte profesori im !”(Josif Serjanaj)

“Profesor Lutfiu, pena jote e artë do të preki me shumë delicatesë gëzimet, dhimbjet dhe hidhërimt, ato që e bëjnë njeriun Njeri…Të rrojmë e ta kujtojmë Nënën tonë engjëllore! Të na rrosh me gjithë vajzat, që pena jote të mos ndalohet kurrë! Ju përqafojmë me mall! Motra jote!” (Tefta Memaj)

“Shumë bukur! Nëna është e pazëvendësueshme!”(Minella Dafina Dhamaj)

“Ahhh, sa të vërteta janë këto vargje! Na kanë folur Nënat shumë herë për kohën e luftës… Ju e keni shkruar kaq bukur, sa i lexojmë shumë herë… Jeni i nderuar!”(Xhiko Duka)

“Me shumë respekt dhe mirënjohje për poezinë dedikuar nënës, profesor Lutfiu! Qoftë përjetë në zemrat tuaja! Është një poezi simbol, dedikuar të gjitha fisnikeve nëna!”(Natasha Llanaj Përpunja)