Dëbora e parë !
… Mirësevjen debora e parë ,
shpejt mu nxitove .
Vjeshtës mi vure zjarrë të bjesh nuk harrove .
ditës në agim.
Zjarri ndezur flakë perdredhur ,
ngrohur shpirtit tim .
Rënë qet’sia rreth e rrotull ,
asgjë nuk leviz .
Pemët flenë vjeshtës lodhur ,
vargun sot po nis !
Pranë mangallit … prush te nxehtë ,
mendimet më vijnë .
Po ja le të tjerat Miqve ,
e ju ngreh dolline …
Ikin vitet pa kuptuar ,
zemra s’eç më flet .
Stinet ikin ndrojnë ” xhubletën ” ,
bjerë moj lehtë lehtë .
Pyeta veten kush ma solli ,
dëborën e parë .
Nga larg erdhi thonë vëndlindja ,
s’eç më ndezi ” zjarrë ” !
Bjerë … e fryj moj erë e dimrit ,
rrugë e udhëtim .
Zbardhur fusha zbardhur male ,
dhimbja … pa mbarim .
Kaq për sot pak vargje holla ,
në të bardhën letër .
Dimri herët ka trokitur ,
jo si dimer tjetër …!
… Dëbora e parë !
Zeqo@rben Autor .
Emigrantos Devolli !
England 2024 .