Dëshpërim i kaftë
“Të lumtë”, sërish më le të zgjuar
Që sonte mos të mbyll sy
Nga gjumi thellë më ke privuar
Mendja s’më pjellë të shkruaj prozë
T’i bëj varg fjalët drejt në qiell
M’i dehe sytë, me doppio dozë
Përzure hënën, më solle diell
Guxim ku gjete, të më çmontosh
Të mbish në mua, dritë, qirinj?
Dëshirën e ëndrrës t’ma robërosh
Ç’i bëre gjumit, që nuk përpin?!
Rrënove ëndrrat që pezull më rrinë
Një “pijetarë” trazove rëndë
S’kam gjak në vena, kam kafeinë
Ndaj lehtë më morre nëpër këmbë
Kur drita të qartet gjithë anembanë
Zgjohem i paçtë, i etur për ty
Dhe një të zgjuar, sa më vjen pranë
Zhytem filxhanit fund e kry
Jeton Emroj
