Fjalët që nuk dëgjohen ..
Një heshtje që më mban frymën pezull ,
I ndjej fjalët që nga goja e urdhëruar nga truri s guxojnë të dalin ,
Si era që gjurmët në rërë i fshin ,
Por ato fjalë lënë gjurmë thellë në shpirtin tim ..
Në ajër këto fjalë të pa thëna ,
vallëzojnë si hije të bardha .
Të pa thëna janë por mbeten të qarta brenda meje ,
Dhe patjetër heshtja është fole e fshehtë e tyre ,
Aty lindin dhe aty humbasin përjetë ..
Sepse heshtja këto fjalë të pa thëna kurrë më parë ,
I fsheh dhe i ruan sekret përgjithmonë ,
Ndoshta vetë heshtja nuk dëshiron tu bëj jehonë ,
Më me interes është ti fsheh se sa ti zbuloj
që gjithkush ti ndigjoj …
Heshtja ,
që këto fjalë i mban të fshehtë ,
Nje qëllim sublim e ka ,
Ndoshta ajo fjalë e padëgjuar më parë një ngatërres e sjell ,
…Prandaj fjalën e pathënë heshtja të fshehtë e mban ….
