Arsinoi Zengo
” Gërshetim ndjenjash “
Thashë t’i fluturoja mendimet
Ato mendime që më dallëdisnin gjumin
Mendimet te cilat nuk mundja ti kuptoja
Ato që shpirtin ma kishin sakatuar!
Pak nga pak ishin shtuar
Dashurinë u kisha treguar
Mundohesha tu bëja ballë
Por në mëndje nguliteshin si halë!
Dallgë që fshehin misterin
Fryma që mbahet puthje vetëtimë
Lëkura pikon epshin,,,, zjarrin
Të dëshiroj këtë natë pambarimisht!
Thashë t’i fluturoja mendimet
Ato më mbanin gjallë në jetë
Kur ato arritën të mbaronin
Ti tashmë ishe i imi përjetë!
Arsinoi Zengo ✍️. 《 autor》
