Gjithkush kruhet për diçka
Gjithkush kruhet për diçka
E gjithkujt i kruhet dikund
Por dikujt I SHKRUHET gjithkund
E dikujt NUK I SHKRUHET askund!
Kruhet i zgjebosuri
Kruhet edhe misionari
Kruhet edhe i mençuri
Kruhet edhe gomari
Kruhet spiuni
Kruhet i burgosuri
Kruhet idealisti
Kruhet edhe i plagosuri
Dikujt i kruhet maja e kokës
Dikujt i kruhen gishtat për unazë
Dikujt i kruhen vetullat
E dikujt i kruhen buzët për pak mazë
Dikujt i kruhet hunda
Dikujt edhe qerpikët e syve
Dikujt i kruhen dhëmbë e dhëmballë
Po unë a bëj përjashtim vallë?!
Dikujt i kruhen edhe shuplakat e duarve
Dikujt i kruhen edhe shputat e këmbëve
Sepse të gjithë nuk përtypim mirë fjalët
Ndaj na duhet shtërngimi i dhëmbëve
Pra gjithkush kruhet dikund
Edhe unë kruhem ndonjë herë
Por çka t’u bëjmë atyre
Atyre që gjithmonë kruhen pas veshi
Atyre që u kruhet edhe prapanica
Atyre që u kruhet edhe shpina
Sepse me ata nuk duhet të jemi
Me ata që i vret përsheshi
Me ata që bletës i thonë mizë kali
Me ata që kanë mizën pas veshi
Gjithkush kruhet për diçka
E gjithkujt i kruhet dikund
Por dikujt i shkruhet GJITHKUND
E tjetrit nuk i shkruhet ASKUND
Dikush bën SHUMË TË MIRA
E nuk i shkruhen askund
E dikush bën PAK të mira
E i shkruhen gjithkund
Dikush bën SHUMË të këqija
E nuk i shkruhen askund
E dikush bën PAK të këqija
E i shkruhen gjithkund.
