Hymn’ idealistëve-Edmond Kaceli


Ne erdhëm nga hiçi

i hiç-kohës pa diell

direkt nga burg -jeta

e vendit pa qiell!

Dhe jetuam fort

mos -jetën e trazuar

ushqyer marksizëm

gjithëherë t’mashtruar

Marksizmin në gjak

në vena, droguar,

e vidhnim nga fyti

në fundjetë mbijetuar!

Kur erdhi çasti

i ndryshimit të madh

ne prapë në baltë

mashtruesit në mal!

Mashtruesit e djeshëm

në malin më të lartë

të mashtruarit e mjerë

prapë zhytur në baltë!

Ne ishim, ata

që nuk do të jenë kurrë

një grusht idealistësh

që na vranë me gurë…