Donike Rrethej
JAM MIJË GRA !
Unë jam aja Grueja q’i ti nuk njeh ,
aja q’i kjan n’heshtje .
Jam aja Grueja q’i dhunohet e mbart dhimë ,
e pa za loton për nji dashni t’rreme .
Unë jam aja Grueja q’i ecë vetëm pa u mbështet kërkund ,
aja q’i kjan , bjen e ngrihet prep ,
jam aja q’i nep jetën pa kërkue gja .
Jam princesh ,
skllave ,
e nji bote t’rreme ku herë – herë….
Grueja asht motiv dëfrimit .
Unë jam aja Grueja q’i loton afër tejet ,
e n’disa rrugica t’braktisna , shikjon me frigë ,
hijet e nji burri.
Jam aja q’i ngren kështjella ,
e aja q’i i rrxon me nji gjest.
Jam aja Grueja q’i duron dhimën ,
ven lule mbi nji vorr fmijët ,
aja q’i ngren lapidare ,
monumente q’i bien tuj rrokullisë andrrat.
Jam aja q’i lind jetën .
Nana e fmive t’tuej ,
aja Grueja q’i pshtyjn tuj mendue turp ,
po jam aja q’i Zoti e krijoj ….
Mrekulli ,
pa gjykim , as mëkat ,
Peri.
Unë , jam nji Grue ,
aja q’i afrohet para tejet e t’tund grushtin ,
se ndan nji botë me ty ,
Burrë !
Hesht !
Bota nuk asht veç e nji burri padron .
Unë jam aja Grueja q’i rritë fmitë e vetme ,
tuj ju dhanë dashni se din veç me dhanë ,
aja q’i çohet kur dielli pa le ,
e aja q’i erret kur nata asht ala ,
kaq e re.
Jam aja q’i qesh …
edhe kur lodi’ e ka vra’e .
Po edhe aja q’i kjan ,
pa frigë ,
tuj dhanë me kuptue se ti ?!
je nji grimcë , krijes aq i vogël para saj .
Unë jam ti Grue !
aja ,
ata Gra q’i i napin kuptim nji jetet .
Jam tana ju !
N’mijë.
Jam zani i çdo Grueje ,
q’i ka frigë ,q’i s’din me fol ,
e s’mundet se fjalën ja kan pre ,
e vra ,
Jam tana ju Gra.
Po jam tana Gratë mbrenda tejet ,
për kët ti s’m’njeh , ke frigë me m’njoft e ske me m’njoft kurrë .
Pse ?!
Se unë jam mij Gra .
E ti ?!
Nji burrë , veç nji burrë ,
i lindun prej saj .
Autore:
Ripostim.
