“ JETA E NJË QYTETI “
——————————————
*
Ditët me njëra – t’jetrën më ngjajnë në k’të qytet
E njëjta shëtitore dhe rrugë pa asfaltuar ,
Asgjë nuk ka ndryshuar këtu në të vërtetë
Të duket i braktisur , pa shpresë , i harruar !
*
Sa zbardh një autobot të parin shoh përherë
Fillon e s’përkat rrugët me zhurmë dhe me bujë ,
Asfalti i zhuritur thith ujin menjëherë
Dhe gropat nëpër të , mbushen plot me ujë !
*
Më pas njerëzia zgjohen e sheshi mbushet plot
Dikush takon një mik e pyet dhe për shëndetë ,
Disa vërdallosen bëjnë xhiro kot më kot
Një t’jetër drejt një kjoske , nxiton të blej paket !
*
Diku sheh një zonjë tek ecën serbesë
Veshur dekolte e me një fund të ngushtë ,
Me taka të larta e gjith delikatesë
Byzylyk në duar , e varse në gushë !
*
Më tej ca djelmoshë mbi bordurë rrinë
Mes tyre bisedojnë e xheste bëjnë me duar ,
Pran tyre një bjondinë kalon me Barboçinë
Ata ndjellin qenushin , kërkojnë për ta afruar !
*
Në rreth të kryqëzimit tabela stop , qëndro
Aty sheh një polic duke i fryrë bilbilit ,
Ca pleq mbledhur te parku po luajnë domino
Shtyjn ditët që u kanë mbetur, i gëzohen qelepirit !
*
Aty pranë semaforit një qytetar kalon
Nuk sheh që është e kuqe por futet s’ka durim ,
As vijat e bardha ai si respekton
Dhe shanë një shofer , që i flet nga një makinë !
*
Kjo qytezë e vogël as netëve s’ka qetësi
Muzika vlon ngaherë aty në ç’do kabare ,
Në rrugë një i dehur këndon për qejf të tijë
Çiftet nëpër qoshe , puthen ashiqare !
*
Në stolat në lulishte gjen dhe mjeran të shkretë
Larg turrmës e zhurmës mbi një karton të shtrirë ,
Aty përbri një shtylle me poç e dritë të zbehtë
I sheh dhe fshesaxhinjtë , përqark duke fshirë !
*
Jeta në k’të qytez e njëjtë nis ç’do ditë
Gjithçka nis e mbaron heshtje , zhurmë , heshtje ,
Orët dhe minutat vrapojnë me shpejtësi
Mëngjeset kanë gjallim dhe dita me buzëqeshje !